Nieuwe impressies

Hoihoi!

Mijn eerste blog vanuit camp!
Na vier vliegtuigen, drie bussen en jaja 49 uur reizen kwam ik maandagavond om 7 uur aan op kamp. Ik kwam wel gewoon op tijd aan in Denver maar er was een ander meisje, Judit, uit Hongarije (met een direct vlucht, zo oneerlijk!) die twee uur later dan mij kwam dus moest nog weer wachten. We hadden er alleen niet aangedacht dat zij ook nog door alle controles moest dus nog een extra uur wachten, en daarna in de file naar kamp.
Het wachten in Warschau was eigenlijk nog niet eens zo erg en ging nog best wel snel dus daar was ik blij mee. De vlucht naar JFK was ook niet super erg en lekker twee films gekeken en geslapen. Eenmaal in New York begon het erger te worden, ik moest een tijd wachten voor mijn bagage, een transfer en daarna door de file New York City in. Het mooie uitzicht op de skyline heb ik helaas gemist omdat ik m'n ogen niet meer open kon houden. Toen ik wakker werd waren we in het midden van de stad en zag ik onder andere Times square. Vlakbij Times square werd ik ineens uit de bus gegooit omdat hij niet verder reed. Ik moest zelf dus weer wachten op een nieuwe bus naar Newark. Ergens in een steegje, midden in de nacht, met al mijn bagage, een chinees gezin en een dakloze op de stoep. Best wel eng dus.
De bus die daarna kwam was nogal oud en krakkemikkig dus ook niet heel fijn. Op Newark airport kon ik nog niet inchecken, er waren geen plekken om rustig te wachten dus dat werd op de grond liggen met de tas aan me geknoopt. Totaal niet comfortabel en koud.
Met het inchecken bleek ineens dat ik nog extra geld moest betalen voor mijn bagage ook! Toen was mijn limiet van chagrijnigheid wel een beetje bereikt.
Dus een envelop van Tims overlevingspakketje geopend en daar zaten allemaal leuke foto's in van ons samen op de verschillende reisjes en dagjes weg, dat vrolijkte me wel weer een beetje op.
Eenmaal in Denver aangekomen was ik eigenlijk nog aan het zoeken naar de baggageband toen ik al een bordje met ‘Tomahawk Ranch’ zag. Ik was verbaasd dat ik nog zo energiek was maar gezellig met hun gekletst terwijl ze wat eten haalden en wachten tot Judit aankwam. Al veel vragen over kamp kunnen stellen dus dat was leuk!
Toen Judit eenmaal was aangekomen zijn we met een huge auto richting kamp gegaan en hebben we nog even gestopt bij de supermarkt om wat shampoo enzo te halen. Op kamp hebben we snel wat gegeten om daarna direct naar 1 van de huisjes gebracht te worden waar we komende twee weken gaan slapen. Even snel gedoucht en lekker lang geslapen.
Het was wel even raar om wakker te worden in een plek die je niet kent, ik had het ontbijt gemist maar een aantal andere staff hebben heel lief ontbijt voor me gehaald. Ze hadden plannen om naar een sushi restaurant te gaan en wat dingen te shoppen. Dus heb ik gevraagd of ik mee kon, dus lekker dagje weg geweest naar verschillende kringloopwinkels, immens grote supermarkten en japans gegeten als lunch!
Nadat we terug waren een tour over kamp gekregen, alle verschillende manieren van leven gezien en de verschillende activiteiten groepen die er zijn.
‘S avonds bleek iedereen gezellig in mijn kamer te chillen en leuk gekletst met verschillende ‘collega’s’.
Vandaag zijn we naar the social security administration gegaan om een kaart te krijgen die je nodig hebt om geld te verdienen in Amerika. Echter toen we aan de balie kwamen (na meer dan een uur rijden en driekwartier wachten) zei de vrouw dat we niet de goede papieren bij ons hadden en we tien dagen in de VS hadden moeten zijn voor we dit konden aanvragen. Allemaal voor niks dus. Uiteindelijk blijkt dat die informative helemaal niet klopt en ze niet verder had gekeken dan haar neus lang was want het formulier hadden we in ons paspoort. Dus morgen gaan we het bij een ander bureau proberen.
Verder vanmiddag super veel papieren getekent, even geskyped met Tim en geluncht.

Voor de komende twee weken hebben we pre-camp voor alle campstaff. We krijgen uitleg over hoe om te gaan met de kinderen, met medicijnen, EHBO etc. Verder wordt er meer duidelijk over kamp, alle activiteiten die er te doen zijn en hoe dat in elkaar zit. Wat in ieder geval al leuk is: je kan elke week kiezen welk ‘unit’ je wil. Een unit is een groep van 25-28 meisjes met 4 counselors. Je kan kiezen op leeftijd, het kamp thema (paarden, dance&drama etc. maar ook superhero’s, harry potter etc.) en op met wie je samen wil werken. Dus dat lijkt me sowieso leuk!
Daarnaast doen we ook nog wat leuke dingen als spelletje om elkaar te leren kennen, wat me ook wel leuk lijkt aangezien dat nogal lasting is met 54 werknemers op kamp.

Dan nog even een rijtje van dingen die me hier opvallen:
-Alles is groot, zoals iedereen altijd zegt. Grote auto’s, grote afstanden, grote verpakkingen in de winkel etc.
-Ze eten inderdaad ongezond en apart, voor onze standaarden, maar ze weten het zelf wel dus doen overal veel fruit en groenten bij. Vanmorgen heb ik bijvoorbeeld ‘breakfast burrito’s’ gehad, dus vlees, aardappels, burrito, bonen en ei als ontbijt, bijzonder haha!
-Ze hebben super veel winkels overal, allemaal uitgespreide winkelcentra’s waardoor je alsnog met de auto heen en weer moet naar de verschillende winkels.
-Ze gebruiken de auto voor ALLES.
-Ze zijn super spontaan en open hier.
-Ze hebben geen sterk accent, dus kan gelukkig iedereen verstaan.
-Kamp is belachelijk duur voor de kinderen, $1000 per week :o!
-Om kamp te betalen verkopen ze ‘girl scout cookies’ misschien hebben jullie er wel eens van gehoord, ik namelijk wel maar dacht dat ze deze zelf bakten; blijkbaar komen die uit een doos.
-Ze gebruiken serieus gele schoolbussen, ik dacht dat dat een film item was.
-Ze praten super veel over eten wat ik allemaal niet volg omdat ik het allemaal niet ken!

Nou, dat is het wel even voor nu, alweer een heel lang verhaal zie ik haha!
Ik hoop op leuke reacties J

Liefs,

Annelot

Het is alweer bijna zover!

Hallo allemaal!

Ik heb deze blog gister, donderdag de 28e, al bijna helemaal geschreven maar had toen net niet de tijd om hem te posten, vandaar dat sommige dingen nu niet meer helemaal kloppen.

Zoals al aan onder andere oma beloofd, alvast een blog vanuit Nederland. Over ietsjes meer dan 2 dagen is het alweer zover, mijn volgende reis met dit keer als bestemming; Tomahawk Ranch Girl Scout camp, Colorado, USA.
Alle voorbereidingen zijn al een hele tijd in volle gang natuurlijk. Zo ben ik super lang geleden al begonnen met de aanmelding bij CCUSA, een sollicitatiegesprek in december en de toelating bij Tomahawk Ranch in januari. Door de weken heen heb ik steeds meer informatie gekregen over het kamp zoals alle regels die eraan vast zitten waardoor ik nog bijna ging twijfelen over mijn deelname.
Na een skype gesprekje met de 'camp director' van Tomahawk was ik echter weer gerustgesteld dat ze nu ook weer niet zó streng waren en was ik weer helemaal enthousiast.
Dus ging ik verder met voorbereidingen als naar de dokter voor Medical History Check, pasfoto's laten maken, Verklaring Omtrent Gedrag opnieuw aanvragen etc.
En toen kwam de moeilijkste klus: het visum aanvragen. Pagina's vol met informatie over jezelf, steeds weer de vraag beantwoorden of je een terrorist bent ga zo maar door..
12 mei was het dan zover, ik had een afspraak bij het Amerikaans Consulaat in Amsterdam. Ze hebben hier veel regels, dat wist ik al, zo mocht ik bijvoorbeeld mijn mobiel niet mee naar binnen nemen. Maarja, waar laat je die als je in je eentje bent? In de bosjes? Bij een dakloze?
Als oplossing kwam ik een half uur eerder, zodat ze voldoende tijd hadden om mij en mijn mobiel te checken om me naar binnen te laten. Hele leuke oplossing maar zo werkt het daar niet, heb je een afspraak en je hebt geen mobiel; ga maar naar binnen een uur te vroeg. Heb je wel een mobiel of laptop: wacht maar tot de afspraak tijd en kom dan maar even kijken of je eventueel naar binnen mag.
Dus een half uur wachten, maar dat mag echt niet op de stoep voor het Consulaat hoor, jemig wat een regels. Na een half uur kom ik weer terug en dit keer mag ik wel in een rij wachten, waar ik daarna nog weer driekwartier heb moeten wachten!! Rond 14:40 (mijn afspraak was 14:00) mocht ik eindelijk mijn tas laten controleren om naar binnen te gaan. Daar bleek uiteindelijk dat je hoe dan ook je tas in moet leveren dus het geen donder uit maakt of er een mobiel in zit of niet. Zoals Maikel mij ook heel vaak na praat omdat ik het vaak zeg: WAAT EEN ONZIN!!
Uiteindelijk was ik dus veel later weer terug dan gepland dus was ik een uur te laat bij de hospiteermiddag die ik had.
Want ja, daar ben ik ook druk mee geweest de laatste tijd; zo'n 30 mailtjes, 6 hospiteeravonden en heel veel kletsen verder heb ik nu een tijdelijke kamer weten te bemachtigen in Utrecht!
Vlak na Zambia heb ik dus besloten om naar Utrecht te gaan om Culturele Antropologie te studeren, ik ben naar de Matching geweest waardoor ik weer extra zekerheid had dat ik het een leuke studie

Voor de rest ben ik natuurlijk de laatste tijd heel druk geweest met leuke dagjes uit en reisjes. Naar Rome met Tim toen ik nog maar net terug was van Zambia en met Tims familie naar Lanzarote in de mei vakantie. Twee super leuke reisjes, en weer mooie dingen gezien en gedaan :)
Verder ben ik vorige week nog een dagje naar de sauna geweest voor Tims verjaardag (van 7 maand geleden), en naar het dolfinarium wat ik als uitje had gekregen in Zambia.
Ook ben ik druk geweest met rijlessen om 11 mei af te rijden. De laatste lessen voor het examen gingen super goed, maar helaas was ik nog niet geslaagd. Als er toch geen fietsen op de weg reden...
Dan was ik namelijk wel geslaagd haha!
Het was nog behoorlijk spannend of ik nog wel een keer examen kon doen voor ik weg ging omdat er in ieder geval 2 weken tussen de examens moest zitten. Ik moest dus afwachten of iemand zijn plekje opzei. Maar gelukkig gebeurde dat en kon ik vandaag alsnog examen doen!
Super spannend weer omdat ik natuurlijk niet nog een kans had voor ik weg ging, de laatste rijles gister ging niet zo goed maarrr het is me gelukt!! Ik had nog niet eens de bijzondere verrichtingen gedaan of echt zelfstandig route gereden dus ik dacht dat het alweer mislukt was, maar hij felicteerde me met mijn rijbewijs!
Vlak voor vertrek is het dus nog gelukt twee grote punten af te strepen van mijn to do-lijstje: Een kamer in Utrecht vinden & Rijbewijs halen!

Verder ben ik natuurlijk deze week druk geweest met tas inpakken, laatste dingen voor verzekering regelen en ik heb laatst een hostel geboekt voor in New York City.
Via een facebook groep heb ik al vrij veel contact met de andere 'staff' van Tomahawk Ranch. Daardoor heb ik via daar al een meisje uit Schotland kunnen spreken en hebben we afgesproken die laatste paar dagen in NYC samen door te brengen. Wel fijn dat ik daardoor al iets meer idee heb van met wie ik terecht kom. Maar alsnog natuurlijk super spannend hoe het in het echt is en waar ik terecht kom!

Ooooh, ben ik nog bijna het leukste vergeten te vermelden! Vorige week heb ik ook eindelijk mijn vlucht te horen gekregen. Ik vlieg zondag om 7:05 vanaf Schiphol, dus 3 uur thuis weg, naar warschau om daar 9 uur te wachten tot ik verder mag vliegen naar JFK in New York. Daar kom ik rond 21uur 's avonds aan om de volgende dag 8uur verder te vliegen vanaf een ander vliegveld in New York, namelijk Newark. Hoe kan je het bedenken!
Vanaf Newark vlieg ik naar Dallas waar ik weer anderhalf uur moet wachten om naar Denver te gaan. Vanuit daar word ik als het goed is opgehaald en naar camp gebracht, ongeveer een uur rijden. Al met al ben ik dus meer dan 48 uur onderweg en sla ik bijna 2 nachten over.
Logischerwijs zie ik hier dus behoorlijk tegenop maar ik hoop dat er dan in ieder geval een soort van opluchting is als ik er eenmaal ben. En ik dan een top zomer tegemoet ga natuurlijk!

1e pinksterdag had ik tijdens Freshtival (een festival op het rutbeek) al doei gezegd tegen mijn vriendinnen van de middelbare school (was een super leuk feest en leuke dag trouwens!), gisteravond heb ik een avondje doei gezegd tegen vriendinnen van scouting en dan morgenmiddag doei zeggen tegen het gezin.
Daarna super vroeg naar bed om in ieder geval nog een beetje te slapen, en dan samen met Tim naar Schiphol om daar als laatste doei te zeggen tegen hem :(
Het komt nu allemaal wel heel dichtbij!

Ik hoop dat jullie weer mijn blog gaan volgen en het leuk vinden zo nu en dan wat te lezen over mijn leven op kamp. Tot dan!

Liefs,
Annelot

De laatste week

Hoiiii,

Mijn allerlaatste blog vanuit Zambia!

Dinsdag weer naar het weeshuis geweest. De babies kregen bezoek dus moesten ze netjes aangekleed en mochten ze nog niet naar buiten. Daarna nog wel even buiten gespeeld en wat oefeningen gedaan. Met de kleuters hebben we handafdrukken met verf gemaakt. Ze snapten het niet helemaal maar vonden het wel leuk. Met de oudsten hebben we koekjes gebakken. Vonden ze super leuk om te zien hoe je het deeg maakte en daarna zelf de vormpjes te maken.

Helaas was de bus die ons terug zou brengen smiddags al weg dus moesten we een taxi nemen. Eenmaal thuis ben ik met de drie Canadeze meisjes mee gegaan naar de wijk waar hun werken. We hebben even over de markt rond gelopen en ze wouden daarna de medical clinic laten zien alleen konden we die niet vinden. Terwijl we liepen begonnen allemaal kinderen ons te volgen. In de 'straten' gingen ze 'mzungu mzungu' roepen als aankondiging dat er witte mensen aan kwamen. Het was echt een typische Afrikaanse wijk zoals je je voorstelt met modder huisjes, en stenen huisjes maar super klein en een wc met een paar lapjes erom heen. Verder lag er overal afval en liepen de kinderen in halve outfits. Na een tijde hadden we een stoet van 30 kinderen achter ons en begonnen ze ons aan te raken wat vervelend was. Aan het eind begonnen ze zelf afval tegen ons aan te gooien. Echt bizar en behoorlijk intimiderend als een groep van 20/30 kinderen dat doet en geen enkele volwassene er wat van zegt en ze niet op onze 'stop' reageren. Sommige jongeren langs de kant begonnen zelfs mee te lachen!

Uiteindelijk in een taxi weg gegaan met de kinderen rennend achter ons aan. Bijzondere middag!

Woensdag ben ik gewoon weer naar school gegaan maar hadden ze hun eerste toets. Ze waren om 9:30 al klaar en gingen direct weer naar huis. Ik heb nog geprobeerd of ik ergens mee kon helpen maar het was een Tonga toets dus snapte er natuurlijk niks van en het enige wat ik kon doen was de blaadjes aan elkaar nieten en dan zelf ook naar huis gaan. Dus veel te vroeg weer thuis. Heb maar een beetje kees&co gekeken, een dutje gedaan en dan smiddags naar het museum van Livingstone. Was een interessant museum over het ontstaan, door de jaren heen en over het leven en de dieren in Zambia.

Donderdag was al mijn laatste dag op school dus had ik gevraagd of ik wat leuks mocht doen na de toets. Toen ik op school aankwam was de toets al klaar dus vroeg de lerares of ik voorbereid was voor een spel. Ja dat was ik wel maar niet een spel wat de hele schooldag duurt! Dus eerst maar een paar potjes galgje gedaan om daarna naar buiten te gaan en muziek te maken en te dansen met de kinderen. De jongens vonden dat de meisjes niet enthousiast genoeg mee deden en de meisjes vonden dat de jongens ze teveel uitdaagden maar het was wel leuk! Ze dansen hier best bijzonder voor hun leeftijd haha!

Na het dansen nog een potje voetbal gedaan met een deel van de klas omdat de rest al naar huis was. Daarna iedereen die er nog was een pen gegeven en de namen opgeschreven zodat de rest later een pen kon krijgen. Sommigen waren er echt blij mee dus dat is leuk :) Met het doei zeggen waren er ook een aantal kinderen die me knuffelden en niet los wouden laten dus denk dat ook zij mij wel waardeerden. De juffrouw heeft ook voor het eerst gezegd dat ze het leuk vond dat ik er was, ook leuk!

Donderdagmiddag ben ik met Juliana en Stephany naar het Kwathu weeshuis geweest wat ze aan het bouwen zijn. We zijn op pad geweest voor deuren en Juliana heeft namens haar ouders daarbij een grote donatie gedaan. Donderdagavond hebben we super gezellig met z'n allen uitbeeld en uitleg spelletjes gedaan in teams. Allemaal super fanatiek dus was echt leuk!

Vrijdag m'n allerlaatste dag hier. Smorgens weer vertrokken om naar het weeshuis te gaan. We hebben een uur moeten wachten op transport waardoor we al bijna naar huis waren gegaan. Bij het weeshuis moesten we eerst naar de dokter met onze geschreven reflectie alleen bleek hij er niet te zijn. Dus naar de babies gegaan en met hun gespeeld. Met de kleuters hebben we steentjes in water flesjes gedaan en daar wat opdrachten mee. Het is nog steeds lastig om met de kleuters wat te doen. Met de oudsten hebben we geverfd wat ze volgens mij wel heel leuk vonden en daarna veel foto's gemaakt, gedanst en hebben ze m'n haar in twee prachtige vlechtjes gemaakt haha. En daarna doei tegen ze gezegd. Ik denk dat ze niet helemaal snapten dat ik alleen weg ging en Juliana nog blijft Maarja.

Vrijdagmiddag nog even dutje gedaan en klaargemaakt voor mijn laatste avond. We zijn naar een andere Italiaan geweest dan normaal, we hebben allemaal pizza en salade gedeeld, lekker en leuk! Daarna nog lekker Italiaans ijs gehad als toetje. De anderen waren nog niet eerder in fezbar geweest omdat het vorige week regende en ik vond het wel leuk daar heen te gaan als laatste avond. Ik heb voor het eerst in m'n leven bier Pong gespeeld (alleen dan niet met bier haha), en was er nog best goed in dus wat dat betreft was de avond al geslaagd. Verder nog gekletst, een beetje gedanst en veel foto's gemaakt :) Was een geslaagde laatste avond!

Voor het slapen gaan helaas al tegen drie meiden doei moeten zeggen omdat ze vanmorgen vroeg vertrokken. Vanmorgen tegen de andere twee meiden doei gezegd en m'n tas ingepakt. Net mijn laatste koude douche hier gehad en nu nog even deze blog afmaken en dan ga ik alweer naar huis! Pff zie wel op tegen die hele reis maar helaas niks aan te doen.

Het gevoel van naar huis gaan begint nu toch wel te komen en dat vind ik toch wel heel jammer. Al vind ik het ook fijn om iedereen weer te zien en druk bezig te gaan met wiskunde, universiteit kiezen en m'n rijbewijs.

Veel liefs nu nog uit Zambia, en ik zie jullie gauw weer!

Annelot

Weer een land kunnen afstrepen!

Heey, Één van m'n laatste blogs uit Zambia! Donderdag op school had ik weer een opdracht gemaakt met de verleden tijd aangezien de lerares al iets over de klok had gedaan. Ze snappen de verleden tijd totaal niet. Als ze eindelijk stil zijn met lang zwaaien met m'n vuist geven ze heen antwoord op m'n vragen. Heel frustrerend. Zelfs als de lerares veel slaat maakt het ze niet echt uit en praten ze verder. 'S avonds wat dingen gepland voor Ebenezer op vrijdag. 'S ochtends eerst een uur gewacht op transport naar het weeshuis en daarna weer met de babies geweest, 1 baby heeft z'n heupen helemaal uitgedraaid staan dus met hem oefeningen gedaan. Bij de kleuters ging het niet zo goed, ze snapten niks en zijn niet echt gewent om naar iemand te luisteren. De oudste kinderen ging leuk, gelezen, ren je rot (quiz) gedaan en een paar andere spelletjes. 'S avonds zaten we te twijfelen om naar de bar te gaan, maar het begon te stormen dus ging dat niet door. En daardoor deed de WiFi het niet meer en viel de stroom uit. Zaterdag zijn we rond 10 uur richting de grens gegaan om naar de Zimbabwe kant van de Victoria Falls te gaan. We liepen over de grens waardoor we langs bungeejumpen liepen en de Falls al konden zien. Aan de grens bleek dat Denelle en Juliana heel veel moesten betalen voor een visum, dus zijn zij terug gegaan. Super blij dat ik per ongeluk een Zambia, Zimbabwe visum heb gekregen en niks hoefde te betalen. (Anders was het voor mij alsnog niet zo duur want ze discrimineerden per land). Uiteindelijk dus met Riley en Mikhaila naar de Falls geweest. Het was een groot park, we hebben een grote wandeling gemaakt met in totaal 16 uitzichten op de watervallen. Super mooi maar we waren helemaal doorweekt haha! Daarna nog wat gegeten in het Victoria Falls stadje en even rond gelopen. Wel leuk en schattig met veel souvenir winkels met mzungu (zo worden buitenlanders genoemd) prijzen. Ook door de taxi zijn we enorm afgezet omdat we niet wisten hoe ver het rijden was, alhoewel hij ons eigenlijk nog weer dubbel wou laten betalen. Zaterdagavond zijn we wel naar de Backpackers bar geweest, er was helemaal niks te doen. Maar gezellig gekletst en even via WiFi daar kunnen laten weten dat ik nog leefde. Zondagmorgen ben ik vroeg opgestaan om naar de kerk te gaan. De eigenares van de daycare van de drie Canadese meisjes heeft ons mee genomen naar haar kerk. We waren veel te vroeg en ze begonnen ook nog eens een half uur later dan afgesproken. Het was een dienst in een school met meerdere 'kerken' naast elkaar. Eerst begon de vrouw van de pastor allemaal gebeden te zeggen en ging iedereen tot wel 5x over voor zichzelf schreeuwen en bidden. Bijna angstaanjagend. Ze keken ons raar aan dat we niet hardop aan het bidden waren, maar ik wist niet wat ik zou moeten zeggen en vond de eentonige herhaling van dank u god, dank u god als hun deden een beetje overbodig. Daarna lazen ze uit de bijbel waarbij iedereen op echt elke zin reageert, heel anders dan de stilte in onze kerken. Daarna veel gezongen, geklapt en gedanst. Je ziet echt dat ze alles vol passie doen en het geloof heel belangrijk vinden. Mooi om een keer te zien! Zondagmiddag heb ik met Riley, Mikhaila en Denelle een safari gedaan. Het was in een klein nationaal park in de buurt maar de safari duurde uiteindelijk nog wel 3 uur en veel dieren gezien. Zebra's, buffels, impala's, apen, nijlpaard, giraffe en nog wat anderen waarvan ik de naam niet meer weet aangezien alles natuurlijk Engels was. Was leuk, maar wel allemaal weer op de Africa time, waardoor ik beetje ongeduldig werd haha. Jammer dat er geen olifanten waren maar die worden blijkbaar ziek van het vele water in de bomen in deze tijd van het jaar. Na de safari zijn we naar de supermarkt geweest omdat we toch langs de pinautomaat moesten, omdat je ineens contant moest betalen, en hebben daarna ijs gegeten bij een Italiaan! 'S avonds wat overlegd over komende week en gekletst, inmiddels is Stephany ook weer in het huis terug van vakantie in Griekenland, dus dat is ook gezellig! Vandaag weer naar school, geholpen met wiskunde, nakijken, uitleggen als ze het niet snapten en een klein dictee gegeven. Ze schreven alles verkeerd. Dus uiteindelijk heb ik zelf maar alle goede antwoorden op het bord gezet. Ze schreven het over omdat dat moest van mij maar wouden daarna weer dat ik ze na ging kijken zodat ze vinkjes hebben staan. Daar gaat het echt allemaal om voor de kinderen. Het maakt ze niet uit of het goed of fout is als er maar een vinkje staat en het liefst een ster of 'excellent'. Ik heb ze gezegd dat ik het niet nakijk omdat het al op het bord staat. Dus gingen ze naar hun lerares die direct naast me stond en me hoorde maar toch na ging kijken! Om gek van te worden! 'S middags ben ik met Juliana en Stephany naar een lokale markt geweest om dat te zien en een wikkelrok te kopen. Was echt wat je je voorstelt bij een Afrikaanse markt, rommelig, druk en groot. Daarna wat spullen voor activiteiten gehaald in de supermarkt dus een nuttige middag. Vandaag was de WiFi eindelijk gemaakt dus verder geappt, kees&co gekeken en met Tim gefacetimed :) Het waren weer vermoeiende maar ook boeiende dagen! Nog veel gepland voor deze week, dus wordt denk ik een leuke laatste week! Liefs, Annelot!

Olifant, leeuw en cheeta!

Hii,

Inmiddels alweer een halve week verder dus tijd voor een blog!

Zaterdag ging om 5:30 de wekker om naar de Mukuni big 5 te gaan. Als eerst hebben we een olifant rit gemaakt, we zaten met z'n tweeën en een guide op de olifant. Er waren in totaal 6 olifanten en we waren met z'n 10-en. Lastig om recht te blijven zitten als zo'n groot beest beweegt! Ze was blijkbaar hongerig want ze heeft echt een stuk of 4 halve bomen afgebroken met haar slurf om op te eten. Na de rit mochten we ze brokjes voeren door mond open en slurf naar beneden te zeggen!

Na de olifanten liepen we een stukje terug en gingen we naar de leeuwen. Er was een leeuw en een leeuwin we waren met acht en konden omstebeurt aaien en foto's nemen met ze. Eerst sliep de leeuw bij mij maar daarna heb ik echt de beste foto gekregen! Maar die staat op m'n camera dus komt als ik thuis ben haha

Daarna gelopen met de leeuwen, we konden de staart vast houden enzo, super leuk.

Na de leeuwen even pauze en op naar de cheeta's. Ze showden ons eerst hoe hard ze konden rennen door een speeltje rond te laten gaan aan een touw. Super snel, max 120km per uur! Na het rennen moesten ze rusten waardoor we wat uitleg kregen en ze daarna konden knuffelen en foto's nemen. Na even knuffelen begonnen ze soms te likken ook lief :). Daarna ze 'uitgelaten', ze hadden een riem om omdat ze heel hard weg konden rennen maar zij laten ons meer uit dan andersom. Als ze stilstonden kon je weer knuffelen.

Het was echt een top dag! Het was eigenlijk maar een paar uur, maar voelde veel langer en was echt een ervaring. En stuk voor stuk geweldige dieren!

'S middags en 's avonds hebben we niet zoveel gedaan, wat geslapen, gelezen, geschreven en gefacetimed met Tim!

Ook waren er twee nieuwe meisjes gekomen uit Canada, ze zijn beste vriendinnen dus veel samen en heel anders dan de rest van de mensen. Maar op zich wel leuk om meer mensen te leren kennen.

Zondag uitgeslapen, gelezen en gechillt tot de lunch. Na de lunch wouden we naar Royal Livingstone. Er kwam toen echter nog een nieuw meisje aan dus hebben we op haar gewacht om met z'n allen naar het hotel te gaan. Ze was nog een Canadees meisje, en leuker om mee te praten dus dat was leuk.

Bij de Royal Livingstone hebben we gezwommen, gezond, gekletst en naar de zonsondergang gekeken. Super mooi! We hebben daar ook avond gegeten, ze hadden alleen geen andere vega gerechten dus weer hetzelfde gehad als de vorige keer maar was lekker. En er kwamen weer zebra's bij het zwembad staan!

Maandag was het weer tijd voor school. De kinderen waren druk, de vuist helpt wel maar zodra ik nakijk denken ze dat ik doof ben voor de rest ofzo..

Dus beetje frustrerende dag qua les geven, de lerares was ook een tijdje uit de klas waardoor ik in me eentje met 50 kinderen was. 'S middags heb ik gewerkt aan het plan voor het weeshuis en wat overlegd over weekendplannen.

Dinsdag voor het eerst naar het weeshuis. Toen we daar kwamen waren ze het 14-jarige bestaan van Ebenezer (het weeshuis) aan het vieren. Ze vertelden over het ontstaan en hoe god alles heeft opgezet. Ze lazen voor uit de bijbel en begonnen daarna te bidden. Na een tijdje allemaal voor zichzelf. Met hun armen omhoog begonnen ze te schreeuwen en te huilen naar God. Tot 2x over! Allemaal iets te veel voor mijn gevoel. Maarja, dat ook weer meegemaakt.

Daarna zijn we naar de babies gegaan. Er zijn 3 kleine babies en 10 van rond de 2 jaar. Geholpen met de luiers, huilende babies en beetje gespeeld.

Na de babies waren de kleuters aan de beurt. Doordat het weeshuis zo'n duidelijk motto heeft en ze zo veel willen bereiken vertelde de 'dokter' erover alsof ze veel konden. Dus had ik een aantal scouting spellen bedacht, die uiteindelijk allemaal te lastig bleken. De kleuters zijn een zooitje ongeregeld en kunnen bijna niks. Dus dat wordt nog behoorlijk lastig!

De oudere kinderen ging iets beter, rustig voor kunnen stellen en daarna buiten gespeeld. Eerst flipperkast en voetbal, daarna wat denk spelletjes.

Het was een leuke dag maar heel anders dan gedacht dus wist niet zo goed wat ik ervan moest denken. 'S avonds boodschappen gedaan en gegeten bij de Italiaan. Thuis nog met Tim gefacetimed en 1 van z'n lieve kaartjes open gemaakt :)

Vanmorgen weer naar school. Geholpen met rekenen nakijken en extra uitleg geven en na de pauze een les gegeven over klok kijken. Wat een hel. Ze snapten er echt niks van. En kom er steeds meer achter dat een deel van de kinderen ook gewoon niks erom geeft. Ik vind het belangrijker hun iets te leren dan andersom. En met 50 kinderen kan je moeilijk echt goed dingen uitleggen en zien of ze het begrijpen.

Dus morgen weer verder met die les en hopen dat het dan iets beter gaat.

Vanmiddag een kleine safari voor zondag geboekt en beetje hetzelfde als altijd gedaan. Ik wou eerst echt heel graag weer naar quiz night gaan maar niemand was echt enthousiast dus zou het waarschijnlijk toch niet zo leuk worden als vorige keer, aangezien we nu ook met minder waren. Dus moet ik dat maar weer in Nederland doen.

Dat was het weer voor nu!

Liefs,

Annelot

Ps. Leuk om te lezen dat meer mensen m'n blog lezen dan ik denk! Leuk om reacties te krijgen, dus blijf dat vooral doen :)

Op het randje

Hoihoi,

Weer een update hier vanuit Zambia.

Vrijdag morgen zijn we weer naar school gegaan. Ik heb een les gegeven in het verschil tussen mannen en vrouwen. Eerst wou de lerares dat ik alleen het verhaaltje voorlas maar ik stelde voor om woordenwebben te maken. Was grappig om te zien hoe sommige kinderen echt goed mee deden en met bijzondere verschillen kwamen als 'vrouwen hebben grote borsten'. Terwijl ik vooral dingen wou horen als verschil in werk.

Aan het eind van de ochtend zijn we met alle klassen buiten gaan zitten voor de leeswedstrijd. Juliana en ik mochten voorin zitten en helpen als jury. Was echt schattig om te zien hoe ze zo hun best deden.

De oudere klassen deden een quiz wedstrijd wat ook leuk was om te zien. Hadden ze leuk georganiseerd :)

Vrijdagmiddag hebben we met Rebbacah gepraat over het weeshuis. Het leek alsof ze eigenlijk al wel wist dat we het niet wouden. Dus hebben we naar andere opties gekeken. Er is een hele leuke optie voor een goed georganiseerd weeshuis voor vooral kleine kinderen, alleen is dit ver reizen dus behoorlijk duur. Dinsdag gaat Rebaccah met hun overleggen of we daar twee hele dagen in de week kunnen komen en dan drie dagen naar school. En of het dan mogelijk is om met een busje vol personeel mee te gaan zodat het betaalbaar is.

Verder hebben we die middag een dutje gedaan en savonds met z'n allen gegeten en daarna zijn we maar het backpackers hostel gegaan waar we meer anderen ontmoetten en later samen naar een bar. Het was op zich best heel leuk maar ik had veel last van m'n maag dus ben vroeg naar huis gegaan. De rest wou nog wel langer blijven waardoor ik alleen moest wat ik totaal niet wou. Maarja, weer een angst overwonnen.. Mike had ook een foto van het kenteken genomen zodat ze weten dat als ze iets niet goed doen, we ze altijd terug kunnen vinden.

Zaterdag moesten we vrij vroeg op om naar Royal Livingstone te gaan. En super mooi en gigantisch duur hotel vanuit waar je ook tripjes kan doen. We waren z'n vieren; Mike, Amelia, Juliana en ik. En Stephany wachtte aan land op ons.

We zijn met een bootje naar een eiland gegaan waar we wat drinken kregen en onze spullen en kleren konden laten om verder te gaan ik bikini. We zijn naar verschillende punten gegaan waar we op het randje van de 108 meter hoge Victoria Falls stonden.

Ik had m'n camera wel mee, maar het was natuurlijk heel nat dus heb hem niet veel kunnen gebruiken. Er was een guide met ons mee en we moesten handen vasthoudend heel voorzichtig stapje voor stapje overal heen lopen. Was echt super spannend aangezien je na 1 mis stap zo onderaan de Falls kon liggen.

We hebben alleen en samen op het randje gezeten en mochten op 1 punt ook foto's naar beneden maken terwijl de guide je vast hield.

Daarna gingen we in Angels pool. Het punt van het tripje eigenlijk, ik had al eerder van Devils pool gehoord en wou daar graag heen. Maar aangezien het regen seizoen is was daar te veel water en kon je daar niet heen. Je zit gewoon letterlijk in een klein badje op het randje. De stroming was in het midden echt heel sterk dus ik was blij dat de guide me vast hield maar wat was dat eng! Het enige wat tussen mij en de afgrond was was een zielig touwtje.

Twee dingen die zeker zijn; in Nederland zou dit noooit kunnen en mogen. Én in ieder geval mama en Tim zouden dit nooit doen haha!

Maar jemig wat een mooi uitzicht was dat! Super gaaf de hele omgeving en om dan zo op het randje te zijn :)

Daarna gingen we weer iets verder van de rand en kregen we op het eiland aan een privé tafel een heerlijk ontbijt met ook prachtig uitzicht!

Er waren wat problemen met betalen maar toen dat geregeld was zijn we met de boot terug gegaan naar Stephany en hebben we lekker aan het zwembad gelegen. Er lopen daar allerlei dieren als aapjes, zebra's en giraffen rond langs het zwembad en het hotel. De giraffen heb ik alleen helaas nog niet gezien, dus moet nog een keer terug. We hebben lekker en luxe geluncht en zijn weer terug gegaan.

Mike en Amalia verhuisden die avond uit ons huis (sunbird guesthouse). Aangezien het Mike's laatste avond was hebben we elkaar getroffen in de stad om nog uit eten te gaan en een drankje te doen in de bar. Mijn maag ging echter weer slechter dus weer vroeg weg gegaan, gelukkig wou de rest dat dit keer ook.

We zijn nu nog maar met z'n vieren in het huis; Juliana, Stephany, Fleur en ik. Aangezien de anderen uit het mainhouse weg zijn gegaan willen Juliana en ik graag van kamer veranderen. Het is makkelijker en onze douche doet het slecht.

Ik ga dan alleen in een kamer en Juliana bij Stephany aangezien die allebei langer blijven hier.

Vandaag hebben we uitgeslapen, gechillt en vooral veel gekletst. Verder hebben ze mij geholpen met een budget en wat ik wel en niet wil doen aangezien ik nogal gestresst raak van het geld aspect.

Fleur is vandaag weg maar mag haar laptop gebruiken dus zo waarschijnlijk nog een filmpje kijken. Heb geprobeerd Wie is de mol? te kijken maar daarvoor was WiFi iets te slecht.

Vandaag is het Women's day wat hier best wel gevierd wordt, daardoor zijn de kinderen morgen ook vrij van school. En blijkbaar is er donderdag weer een feestdag, namelijk Youth day. Dus dan waarschijnlijk ook geen school. Heel bijzonder allemaal in 1 week. Maar hopelijk kunnen we dan in ieder geval donderdag naar het weeshuis.

Dat was het weer voor nu!

Fijne zondag nog iedereen :)

Xx

Ps. ik ga proberen foto's te uploaden!

School, weeshuis en vrijwilligers tijd

Hi,

We zijn nog maar een paar dagen verder, maar alweer heel veel meegemaakt.

Dinsdag zijn Juliana en ik voor het eerst naar highlands primary school geweest. We zijn eerst naar de directrice geweest en hebben overlegd in welke lessen we gaan helpen. Ik heb 4th grade, de kinderen zijn rond de 10. De eerste dag heb ik vooral toegekeken en geholpen met het nakijken van schriften. De dingen die het meest opvielen waren;

-de lerares praat tegen ze zonder dat iemand luistert.

-sommige kinderen kunnen vliegtuigjes vouwen alsof dat hun carrière wordt.

-ze blijven maar rondlopen.

-de lerares stopt niet ook al snapt niemand het.

-ze leren mensen rechten op hun 10e terwijl wij dat leren als we 15 zijn ofzo.

-sommige kinderen kunnen nauwelijks Engels of überhaupt het alfabet.

-ennnn het meeste van alles; de lerares slaat de kinderen. Ze slaat ze met een tak als ze niet stil zitten of praten. Elke dag pakt ze een lijst met namen en de kinderen moeten naar voren komen voor slagen met de tak. Het was echt bizar.

Dinsdagmiddag en avond hebben we niet zoveel gedaan. Maar heb ik wel mijn tas gekregen dus kon eindelijk lekker lang douchen en andere kleren aantrekken!

Woensdag zijn we weer naar school gegaan. Dit keer heb ik iets meer gedaan in de klas, meer rond gelopen en ze gecorrigeerd. En ook persoonlijk de kinderen geholpen die de wiskunde niet snapten.

Woensdagmiddag zouden we naar het weeshuis gaan maar we kregen pas lunch rond twee uur. En het was een hele vis met hoofd en al, wat ik natuurlijk niet eet. Dus kreeg om half drie pas wat anders. Savonds zouden we weg gaan rond vijf uur. Rebaccah kwam pas om kwart over drie vragen wat we wouden dus hebben we besloten om donderdag te gaan.

Woensdagavond zijn we weer naar het backpackers hostel gegaan na een lekker Italiaans diner bij Olga's. Er was een quiz night met allemaal verschillende rondes. We konden er niks van maar het was echt super leuk en gezellig :)

Donderdag, vandaag, zijn we weer naar school geweest. Het is wel echt raar daar maar ik heb wel het gevoel dat ik daar help en dat is erg leuk! Vandaag heb ik ook een super lief briefje en tekeningetje gekregen van 1 van de kinderen.

Smiddags zijn we naar het weeshuis gegaan. Ze hebben daar net een nieuwe 'house mom' dus zij kon er niet echt veel over vertellen. Rebaccah (de manager hier) heeft ons naar het weeshuis gebracht en dingen uitgelegd. We zouden daar voor drie uur per dag zijn maar de kinderen maar een uur zien. Er zijn overigens ook maar 9 kinderen daar.. De rest van de tijd moeten we dan schoonmaken. Maar ze vroegen vooral om super veel geld, voor nieuwe bedden, verf en zelfs een televisie! Het komt er eigenlijk vooral op neer dat ons geld daar waardevoller is dan onze hulp.

Waarschijnlijk gaan we morgen praten met Rebaccah en kijken of we andere opties hebben voor smiddags.

Het voelde wel echt super vervelend dat Rebaccah ons om zoveel geld vroeg voor zoveel dingen terwijl ze zelf heeft gezegd dat anderen ons dat zouden vragen en we niet beledigd zouden moeten zijn. Maar nu vroeg ze het zelf! Wat het ook lastiger maakt om erover te praten morgen.

Vanavond ging iedereen weer uit eten omdat Mike bijna weg gaat, ik zou niet mee gaan maar anders had ik savonds alleen naar de Victoria falls gemoeten. Dus ben ik mee gegaan, heb ik een beetje gegeten omdat de rest vis was en zijn we daarna naar de Victoria falls gegaan. Door de volle maan is er een lunar rainbow te zien door de watervallen. Het was mooi om te zien, maar op de foto's zie je echt helemaal niks. Wat ik echt super jammer vond! Maar hopelijk heeft iemand anders betere foto's die ik kan overnemen.

Ik ben benieuwd hoe het morgen op school is, ze hebben namelijk een leeswedstrijd. En savonds gaan er waarschijnlijk veel mensen uit, dus misschien ga ik dan ook wel mee!

Vind het erg leuk als jullie me volgen en misschien een reactie achter laten :)

Slaap lekker allemaal!

XXX

Eerste indrukken

Hoihoi,

Ik heb dit gisteravond geschreven, maar toen hield de WiFi ermee op. Dus bij deze post ik hem alsnog!

Mijn eerste blog vanuit Zambia. Alleen mijn reis was al een heel avontuur. Het moeilijkste deel kwam als eerste, doei zeggen..

De eerste vlucht zat ik naast het raam en kon de hele nacht steden onder me zien. Ik heb eerst the hunger games gekeken, die ik nog altijd moest zien, dus dat was leuk! Slapen was alleen wel lastig. De tweede vlucht zat ik tussen twee mensen wat wel vervelend was. Maar gelukkig klaagde de vrouw naast me over haar plek dus kon ik op die plek slapen.

Net als de vlucht naar Sri Lanka kreeg ik veel te eten op rare tijden, zelfs hetzelfde eten als die vlucht! En ik had weer geen idee wat ik at.

Toen ik in Lusaka aankwam begon het echte avontuur. Er stond iemand te wachten met een bordje met mijn naam erop. Dus liep ik een beetje twijfelend op de man af. Ik moest achter iemand van het vliegveld aanlopen en heel erg voorkruipen in de rij. Er was een dokter die m'n hoofd ging scannen, later hoorde ik dat dat voor ebola is. Ik moest meelopen naar een balie waar ik mijn visum zou krijgen. Maar inmiddels hadden ze m'n paspoort al afgepakt dus wist ik niet goed wat ik moest doen. Ik probeerde uit te leggen dat ik een multiple entry visa wou. De prijs varieerde steeds, ik heb uiteindelijk $50 betaald ipv $80. Maar op m'n visum staat dat ik niet mag werken, ik hoefde ook niks in te vullen of te laten zien dus ik snap er niks van.

Terwijl hun m'n visum kregen moest ik ergens anders mee heen lopen, dus ik in paniek omdat ik mijn paspoort niet had. Ik kreeg te horen dat mijn tas er niet was dus dat ik van alles in moest vullen.

Gelukkig kreeg ik later mijn paspoort inclusief visum terug en kreeg ik een kaart waarmee ik mijn bagage op kan halen.

Daarna kon ik verder gaan voor mijn vlucht met proflight. Ik moest door security, de pieper ging af maar de man mocht mij niet fouilleren. En er was een vrouw die te lui was om naar me toe te komen. Maar dat moest ze toch maar doen na een paar keer door het poortje.

Het vliegveld was echt niks en was echt super onprofessioneel, vooral als je bedenkt dat het het vliegveld is van de hoofdstad.

Toen ik naar mijn vliegtuig liep snapte ik waarom ProFlight op de zwarte lijst staat qua vliegmaatschappij. Het vliegtuig was net een soort speelgoed vliegtuigje. Er pasten maar 20 mensen in en het kraakte aan alle kanten. Ik werd super misselijk en heb de hele tijd naar buiten gekeken in de hoop dat we weer zouden landen.

In Livingstone vertelden ze me dat ik kan wachten op m'n tas.. Maarja die had ik niet. Dus ik heb buiten gewacht tot ik opgehaald werd.

'S avonds heb ik de andere vrijwilligers ontmoet maar ik was zo moe dat ik bijna niks mee kreeg.

We zijn op het moment met 7 vrijwilligers en een groep studenten die hier voor een week zijn.

Ik heb een kamergenote Juliana, een meisje van Colombia die hier ook gister is gekomen en hetzelfde gaat doen als mij.

Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en kregen een introductie over het eten en de gewoontes hier.

'S middags zijn we na een lekkere lunch naar de stad geweest. We zijn op een markt geweest waar mensen heel erg aandrongen op iets kopen en je allemaal een hand geven en een gesprek starten. Rebbacah (de eigenares) had ons verteld dat we gewoon vriendelijk terug moesten doen dus dat deden we maar het werd iets te veel.

Later zijn we een simkaart gaan halen voor Juliana, hebben we geld gewisseld en wat dingen gekocht. Ze doen hier alles super langzaam en zijn, zoals je verwacht best lui. Een euro is hier 7 kwacha dus ik heb geen idee hoe wisselkoers.nl erbij komt dat het 5000 is.

Alles is hier super duur, of in ieder geval een stuk duurder dan verwacht. Alles is namelijk gewoon net zo duur als thuis en tripjes zijn nog duurder dan in Nederland.

Na de supermarkt kreeg ik van Rebbacah te horen dat mijn tas niet met de vlucht naar Livingstone was gekomen dus dat ik nog een dag zonder iets moet. Van binnen raakte ik een beetje in paniek maar heb geprobeerd rustig te blijven.

Ik zal in ieder geval super blij zijn als ik mijn tas morgen eindelijk heb!

Vanavond zijn we met z'n allen naar een pizzeria geweest en naar 'movie night at backpackers'. Ze draaien daar gewoon een film, en je betaald wel maar het geld gaat naar het goede doel dus dat is leuk :)

Het was een leuke film, een romantische komedie.

Dan over mijn werk hier; ik ga samen met Juliana werken in een school en weeshuis. Overdag zijn alle kinderen op school dus heeft het geen zin om in het weeshuis te zijn maar smiddags kunnen we daar waarschijnlijk wel wat doen.

De meeste andere vrijwilligers hier werken alleen sochtends maar het lijkt me heel saai om elke middag thuis te zitten.

Morgen gaan we wel alleen naar de school maar dat is ook deels door mijn tas denk ik. Maar ik ben benieuwd!

Voor nu ga ik lekker slapen :)

Slaap lekker allemaal!

Xx